Σάββατο 4 Αυγούστου 2012

ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΜΕ ΤΑ ΘΗΡΙΑ

ΕΡΙΚ ΛΑΡΣΟΝ



"Δεν γνωρίζετε από ρώσικη μουσική, σωστά, gnadiges Fraulein; Έχετε ποτέ ακούσει τον “Θάνατο του Μπόρις” του Μουσόργκσκι;” Και πρόσθεσε: ”Ελπίζω να μη σας βάζω να ακούσετε τον δικό μου θάνατο”. Γέλασε. Εκείνη όχι. Ακόμα και τότε της φάνηκε “κακός οιωνός”. Ακούσανε τον δίσκο -τη σκηνή του θανάτου από την όπερα του Μόντεστ Μουσόργκσκι, "Μπόρις Γκουντούνοφ”, με την φωνή του διάσημου τενόρου Φίοντορ Σαλιάπιν- και έπειτα η Μάρθα ξενάγησε τον Μπόρις στο σπίτι, καταλήγοντας στην βιβλιοθήκη. Στη μια άκρη βρισκόταν το γραφείο του πατέρα της, τεράστιο και σκοτεινό, με τα συρτάρια πάντοτε κλειδωμένα. Ο φθινοπωρινός απογευματινός ήλιος έμπαινε από το ψηλό παράθυρο με το βιτρό, σχηματίζοντας πολύχρωμες δέσμες φωτός. Τον οδήγησε στον αγαπημένο της καναπέ. Ο Μπόρις ήταν καταγοητευμένος. “Αυτή είναι η γωνιά μας, gnadiges Fraulein!” αναφώνησε.“Καλύτερη από κάθε άλλη”. [...]
Ο διάλογος τους έμοιαζε περισσότερο με συνέντευξη σε εφημερίδα, παρά με συζήτηση στο πρώτο ραντεβού. Η Μάρθα το βρήκε ενοχλητικό αλλά απάντησε υπομονετικά στις ερωτήσεις του. “Μέχρι τότε δεν είχα συναντήσει έναν πραγματικό κομμουνιστή, πόσω μάλλον έναν Ρώσο” έγραφε “οπότε υπέθεσα ότι κατ’ αυτόν τρόπο συνήθιζαν να κάνουν γνωριμίες”. Αν και χρειάστηκε να καταβάλει μεγάλη προσπάθεια, κατάφερε να εξηγήσει στον Μπόρις ότι οι γονείς της ήταν απόγονοι παλαιών οικογενειών γαιοκτημόνων του αμερικανικού νότου. [...] Ο Μπόρις σιώπησε. Απότομα, το προσωπο του γέμισε θλίψη. “Μάρθα” είπε “δεν μπορεί να είσαι περήφανη που οι πρόγονοι σου αντιμετώπιζαν άλλα ανθρώπινα όντα ως ιδιοκτησία”..... “Δεν προσπαθούσα να καυχηθώ" του είπε “αν και μάλλον έτσι πρέπει να ακούστηκε σε σένα”. [...] Ο Μπόρις βρήκε ξεκαρδιστική την αμυντική της στάση και μίλησε με έναν τόνο “άκρας σοβαρότητας”, όπως θυμόταν η Μάρθα. “Συγχαρητήρια, αξιοσέβαστη, ευγενική, μικρή μου Μάρτα! Κι εγώ έχω αρχαία καταγωγή, ακόμα παλαιότερη από την δική σου. Κατάγομαι απευθείας από τον άνθρωπο του Νεάτερνταλ. Όσο για την καθαρότητα του γενεαλογικού μου δέντρου; Είμαι κ α θ α ρ ά άνθρωπος”. ‘Επεσαν γελώντας ο ένας πάνω στον άλλο".

Boris Gmyrya, Death of Boris. Boris Godunov (Mussorgsky).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου